SCE-subsidie als hulpmiddel voor VvE’s bij verduurzamen

Hoe het begon

Wouter verhuisde acht jaar geleden naar een hoekappartement op de vierde verdieping van de VvE. Een oud appartement waaraan nog veel op te knappen viel. Ook het gebouw uit 1954 had een aantal bouwtechnische aandachtspunten: de lift was verouderd, de isolatie niet optimaal en het dak kon wel een opknapbeurt gebruiken. Wouter was al van jongs af aan bezig met duurzaamheid en het klimaat. De staat van zijn flatgebouw trok dan ook al gauw zijn aandacht.

“Ik dacht: hoe kunnen we de VvE verduurzamen en de technische uitdagingen van het gebouw daar slim aan koppelen?”, vertelt Wouter.

Hij vroeg zijn vader om mee te denken. Hun eerste ideeën deelde hij vier jaar geleden in de Algemene Ledenvergadering (ALV) met de andere 15 eigenaren van de VvE. Die stonden ervoor open en ze spraken af dat Wouter samen met zijn vader de verschillende verduurzamingsmaatregelen, kosten en mogelijke financiering verder zou uitzoeken.

Het duo sprak met verschillende adviseurs en pioniers op het gebied van duurzame ontwikkelen om zo hun eigen ideeën te checken en verbeteren. Ook werden ze in contact gebracht met de gemeente Den Haag. Zo kwamen ze met een uitgewerkt plan terug bij de ALV: de isolatiewaarde in de spouwmuur verhogen, de gemeenschappelijke verlichting vervangen door led, nieuwe aandrijving en elektronica in de liften, en een opknapbeurt van het dak. Met de hulp van de lokale energiecoöperatie Haags Opgewekt werden ook zonnepanelen opgenomen in het plan.

Een aantal jaar later en flink wat ALV’s verder, werd het verduurzamingsplan uiteindelijk door alle 16 huiseigenaren goedgekeurd. De flat werd onder handen genomen en 77 zonnepanelen werden op het dak geïnstalleerd. Een mooi resultaat!

Bewoners meekrijgen

Om iets in een VvE voor elkaar te krijgen, heb je de steun van andere eigenaren nodig. In het proces van de verduurzamingsplannen van Wouters VvE ging dat best soepel. Wouter: “De tijd en expertise die we in het project stopten, maar ook het transparante proces, zorgden ervoor dat de VvE-leden een goed overwogen keus konden maken."

"We hebben natuurlijk ook ons best gedaan om iedereen bij de vergaderingen te betrekken, waarbij het belang van de staat van het gebouw telkens het uitgangspunt was. De energiecoöperatie heeft daarnaast op onze ALV het een en ander over zonnepanelen uitgelegd. Dat heeft ook erg geholpen.”

Gezien de andere bouwtechnische aandachtspunten van het gebouw, besloot Wouter ook meteen andere verduurzamingsaspecten mee te nemen in het plan. De VvE was het hier mee eens en zij heeft een bouwkundig inspecteur opdracht gegeven tot het maken van een Duurzaam MeerJaren OnderhoudsPlan (DMJOP). Voor het werk daaraan is een losse subsidie aangevraagd bij RVO.

“Het DMJOP is vereist, en ook een erg nuttige inventarisatie, zelfs als de plannen voor verduurzaming nog niet helemaal beklonken zijn. Wij hebben hiermee meteen onze dakconstructie laten beoordelen, wat achteraf weer nuttig was voor het plaatsen van de zonnepanelen”, volgens Wouter.

Een goede businesscase

Uiteindelijk bleek naast duurzaamheid, vooral de besparing op de energierekening de doorslaggevende factor voor de andere bewoners. Aangezien een VvE verduurzamingsplannen alleen kan doorzetten als ten minste tweederde van de leden voor stemt, moest een sterke businesscase Wouters focus worden.

Op Wouters advies besloot de ALV de eigen maandelijkse bijdrage te verhogen met 50 euro, nog voordat er überhaupt een subsidieaanvraag de deur uit ging. Klinkt misschien veel, maar de VvE-leden zouden met de verduurzaming flink gaan besparen op de energiekosten. En in de praktijk kostte de verduurzaming – vanwege de verhoging – de bewoners ook daadwerkelijk niets extra’s.

Om binnen de verhoging van de maandelijkse bijdrage te blijven, vroeg de VvE een lening aan bij het Nationale Warmtefonds, met een looptijd van 20 jaar. De ALV ging met deze businesscase akkoord. Via de maandlasten wordt de lening door alle VvE leden afgelost.

De eventuele terugleveringvergoeding van de opgewekte stroom, mogelijke (gemeentelijke) subsidies en de teruggave van btw zijn bewust niet meegenomen in de businesscase. “Zo zijn de opbrengsten van de zonnepanelen een extraatje. Ze vloeien terug in de algemene VvE-pot”, aldus Wouter. De verwachting is dat de VvE de panelen in ongeveer 7 jaar terugverdient.

Aanvragen van SCE-subsidie

De aanvraag van de SCE was voor Wouter en zijn vader best een pittige kluif. “Er waren allerlei documenten voor nodig waar we nog nooit van hadden gehoord. Ook hadden we in de haalbaarheidsstudie nog geen opbrengst ingevuld, waardoor het hele model vastliep. Gelukkig konden we bij RVO terecht met vragen.”

Wouter tipt andere VvE’s om bij het schrijven van de SCE-aanvraag er goed met elkaar voor te gaan zitten: “Ik was blij dat ik de aanvraag samen met mijn vader kon oppakken. Zo konden we bij de aanvraag samen checken of we alles goed en volledig hadden ingevuld. Het vierogenprincipe werkt hier echt.’’  

In de aanvraag koos de VvE Fahrenheitstraat 711-745 ervoor om de zaken eenvoudig te houden. De zonnepanelen zijn in bezit van de VvE en alle opgewekte energie wordt teruggeleverd aan het net. De opbrengsten van de zonnepanelen zijn dus ook voor de VvE. Per opgewekte kilowattuur komt er een terugleververgoeding van € 0,20 in het laatje. Hiervoor is een driejarig contract afgesloten met een energieleverancier.

“Het verkavelen van een dak van een VvE is juridisch eigenlijk onmogelijk en we vonden het administratief ook te ingewikkeld als er maar enkele VvE-leden gebruik konden maken van de panelen. Nu ligt de financiële administratie gewoon bij de VvE-beheerder, wel zo makkelijk”, legt Wouter uit.

Op de voorzijde van het dak – de flat heeft een puntdak – liggen inmiddels 76 zonnepanelen in zuidwestoriëntatie. Goed voor een productie van 25.000 kWh per jaar. Wouter: “Ons dak heeft een gunstige hellingshoek waardoor de zonnepanelen optimaal werken. De noordoostkant van het dak is nu nog leeg, maar wie weet leggen we daar in de toekomst ook nog panelen op.”

Knelpunten in installatie

Het installeren van de zonnepanelen had nog wel wat voeten in de aarde. Van tevoren had Wouter contact met de netbeheerder. Er bleek nog ruimte te zijn op het elektriciteitsnet en daarmee leek de weg vrij voor installatie. Helaas veranderden de normen voor zonneprojecten gedurende het project, waardoor de standaard 3x35A aansluiting ineens niet meer voldoende was. “Opeens was er 10% marge nodig tegen mogelijke overbelasting van het net”, vertelt Wouter. “Pas nadat Stedin de nieuw aangelegde aansluiting verzwaard had, konden de panelen worden aangesloten.”

Ook de installatie duurde langer dan gedacht. Wouter: “Als je een project uitvoert, moet je met veel mensen schakelen en dan blijkt dat iedereen op elkaar aan het wachten is. Uiteindelijk zijn de installateurs ongeveer twee weken bezig geweest met het plaatsen. De meeste tijd zat hem in het regelen van een takelwagen en het aanvragen van de vergunning hiervoor.”

Gevoel van voldoening

Uiteindelijk is Wouter heel blij dat hij het verduurzamingsproject vier jaar geleden is gestart. “Het geeft me veel voldoening dat ik een concrete bijdrage heb geleverd aan een betere wereld. Voorlopig is onze VvE nu wel voldoende verduurzaamd. In de toekomst zullen er nog meer kozijnen vervangen moeten worden en de andere helft van het dak is nog leeg, maar die punten kunnen ook wel over vijf of tien jaar worden opgepakt.”

Aan het einde van het gesprek vraagt Wouter trots: “Wil je ze anders even zien, onze panelen? Dan klimmen we even op het dak.” Ze liggen er alle 77 prachtig bij!