Sanne eet alleen nog maar planten en dit vindt ze ervan
Als je al een tijd vegetariër bent, lijkt de stap naar veganistisch niet zo groot. Sanne besloot er op 1 januari 2019 helemaal voor te gaan. Maar het is niet alleen maar leuk en lekker. Lees verder voor haar ervaringen!
Voor de dieren
“Ik ben op de eerste plaats een dierenleed-vegetariër, geen klimaatvegetariër, en hield tijdens feesten en partijen graag oraties over de vreselijkheden achter de bio-industrie, terwijl ik een kaastengel naar binnen werkte. Een vriendin reageerde daarop met: ‘Ja, maar je eet nu toch gewoon kaas, vind je dat niet zielig dan?’. Dat zette me aan het denken. Ook door lasagnes, chocolademousse en kaasstengels te eten blijft een hoop ellende voor miljarden dieren doorgaan.”
“Ook voor het klimaat is een plantaardig dieet beter. De Food and Agriculture Organisation (FAO) schat dat de vleesproductie en veehouderij samen verantwoordelijk zijn voor 14,5 procent van alle – door menselijke activiteiten veroorzaakte – uitstoot van broeikasgassen. Daarvan komt internationaal de meeste uitstoot van vleesrunderen (41%) en melkrunderen (19%). Varkensvlees en pluimvee (kip en ei) zijn goed voor 9 en 8%.”
“Al met al was ik genoeg gemotiveerd om mijn eetpatroon nog een beetje meer aan te passen. Op 1 januari 2019 was het dus zover, helemaal plantaardig. Ik deel mijn ervaringen tot nu toe!”
Het eten is niet zo saai als je denkt
“Ik hoor vaak: ‘Eet je dan niet de hele tijd hetzelfde?’. Nee! Mijn lievelingsmaaltjes zijn prutjes, want daar kan je als vegan alle kanten mee op. Curry, bonenschotels, gevulde pasta’s, linzenstoof, rijstmaaltijden met tempeh, heerlijk! Ook wraps zijn altijd goed.”
“In de zomer at ik allerlei heerlijke salades, waarmee je elke keer weer andere combinaties van groenten, peulvruchten, noten en dressings maakt. En in de winter ga ik over op de ovenschotels en soepen. Als vegan kom ik aan smaak en variatie dus niks tekort.”
Buiten de deur eten is ineens een stuk lastiger
“Ik ga graag uit eten en daarbij merk ik nu wel echt verschil. Ik woon en werk in Utrecht en hier zijn genoeg restaurants waar je als vegan zo terecht kan. Maar op veel plaatsen kom je ook nog niet verder dan een menukaart waarop één vegetarisch gerecht staat. Dat drukt de pret toch wel een beetje voor mij.”
“Ook eten bij vrienden is soms lastig, want logischerwijs houdt niet iedereen er een veganistisch kookboek naast. Zo kom ik weleens in situaties waar dan per ongeluk toch ei of kaas in een gerecht is verwerkt. Dan komt er voor mij nogal wat social pressure bij, want ik wil mijn veganisme ook niet opdringen. Soms maak ik dan een uitzondering en eet het gerecht dan gewoon op.”
“Ik mag dus gewoon speculoos koekjes eten. En naturel chips. En Tony Chocolonely."
Het duurt even, maar dan wordt het een gewoonte
“In het begin stond ik twee keer zo lang in de supermarkt met mijn neus bovenop alle etiketten gedrukt. Het kost tijd om te ontdekken waar dierlijke ingrediënten in verwerkt zijn. Maar het pakken van de juiste producten wordt op een gegeven moment een gewoonte. Fijn om te merken! Eten kopen voor thuis is nu hartstikke goed te doen.”
Het valt best mee
“Ik mag dus gewoon speculoos koekjes eten. En naturel chips. En Tony Chocolonely. En tijdens de borrel ga ik me nog steeds te buiten aan toast en brood met hummus, olijven en (de meeste) tapenades. Ik ontbijt met yoghurt en cruesli, zoals heel veel andere mensen, maar dan wel soya- of kokosyoghurt. En op kantoor eet ik vaak gewoon een lekkere boterham met vegan smeerworst en als toetje een cracker met hagelslag! Oké, alleen als mijn vriendinnen een kaasplank tevoorschijn toveren is het even moeilijk, maar de avond wordt er niet minder gezellig door.”
Let op je voedingswaarden
“Ik ben er nog steeds behoorlijk op gefocust of ik wel genoeg voedingsstoffen binnenkrijg. Ik let vooral goed op m’n eiwitten. Je kan daarvoor meer peulvruchten en noten eten bijvoorbeeld. Voor de vitaminen en mineralen moet je een stuk meer groenten eten. Dat red ik niet elke dag. Ik slik uit voorzorg dus wel extra supplementen. Ik slikte als vegetariër al B12, een vitamine die voornamelijk uit dierlijke producten komt. Daar is nu vitamine D3 voor calcium bijgekomen en nog capsules met algenolie voor extra omega-3 vetten, maar om eerlijk te zijn smaken die nogal goor dus die ‘vergeet’ ik regelmatig. In de winter neem ik ook wat extra ijzer. Na het sporten maak ik vaak een shake met vegan proteïnepoeder en dat is het wel zo’n beetje.”
Vleesvervangers zijn niet altijd de oplossing
“Heel handig, dacht ik, al die pakjes vegan nepvlees in de supermarkt. Groenten en aardappels erbij en klaar. Maar die vleesvervangers zijn ook niet alles. Dit is een goed artikel waarin dat wordt uitgelegd. Er zitten onder andere veel smaakversterkers en zout in. Je kan het best af en toe eten, maar niet te vaak! Dit was wel een beetje mijn valkuil als ik een avond iets makkelijks wilde maken, maar hier probeer ik nu toch op te letten.”
Er teveel over praten vindt niemand leuk
“Een afwijkend eetpatroon zorgt natuurlijk vaak voor vragen, gesprekken en tegenargumenten. In het begin ging ik graag de discussie aan, maar daar ben ik wel een beetje mee geminderd. Ik eet op deze manier omdat ik dat zelf wil. Iedereen moet verder zelf weten hoe hij of zij eet. Ik let erop dat ik anderen er niet teveel de les over wil lezen. Daartegenover staat dat ik tegenwoordig niet meer verder in gesprek ga met mensen zonder oprechte interesse, die mijn motivaties alleen met argumenten lijken te bestoken om te testen of ik het wel écht goed doordacht heb (maar je leren schoenen/wollen trui dan?), en niet omdat ze nieuwsgierig zijn naar veganistisch eten. Leven en laten leven, dus!"
Gaat helemaal veganistisch eten je (nog) wat te ver, maar wil je best wat minder vlees eten? Lees ook:
